Het Openbaar Ministerie voor de Occitaanse Taal bezoekt Limousin
Op 3 oktober ontving het park een delegatie van het Openbaar Ministerie van de Occitaanse Taal als onderdeel van een bezoek…
Het promoten van de Occitaanse culturele bijzonderheden van het land is de missie die aan het Park is toevertrouwd.
Het park is doordrenkt met een sterke identiteit die verband houdt met immaterieel cultureel erfgoed: de Occitaanse cultuur. Het geeft betekenis aan het gebied en is een vector van duurzame ontwikkeling in de Périgord-Limousin. Deze cultuur is echter geleidelijk aan het verdwijnen. Het gebied heeft het Park daarom de missie gegeven om dit erfgoed te benutten en er een pijler van te maken voor de ontwikkeling van het gebied.
In deze context van verandering is cultuur het fundament waarop de aanpassing aan de klimaatverandering kan worden verankerd. Zowel de oorzaken als de gevolgen van de klimaatverandering zijn op een groot aantal gebieden geworteld in de onwetendheid over ons milieu, in het verlies van onze relatie ermee, en in de vrijheid, in de ontwikkeling van gebieden, van hun specifieke kenmerken. Klimaatverandering is gedeeltelijk een cultureel probleem, een effect van onze levensstijl, activiteiten en consumentengedrag.
Het is in de culturele tussenruimte dat de bewoners van het park waardeketens kunnen vinden, territoriale sectoren kunnen hervormen en in de natuurlijke omgeving kunnen passen op een manier die “territorium maakt”. Het verlies van de Occitaanse cultuur en taal betekent een vermindering van de diversiteit, wat kan leiden tot culturele homogenisering en het verlies van een unieke bron van inspiratie voor het begrijpen van huidige maatschappelijke en ecologische kwesties.
De kennis die praktijken op het gebied van immaterieel cultureel erfgoed bieden over het milieu en het territorium – kwalificatie van omgevingen, gebruik van het territorium, begrip van ecosystemen, enz. – kan bijdragen aan het begrijpen van de oorzaken van klimaatverandering en aan het aanmoedigen van andere praktijken. Door de taal te verliezen, verliezen we het gebruik en het begrip van onze omgeving, maar ook het gevoel bij het territorium te horen: “we zijn niet langer gehecht aan een territorium en daarom behouden we het minder”. Occitaans, gezien als een garantie voor authenticiteit, is in staat het gebied bewoonbaar en wenselijk te maken. Het is een troef voor de aantrekkelijkheid van het gebied.
Het probleem ligt daarom in het vermijden van culturele homogenisering, die zou leiden tot het verlies van een unieke inspiratiebron in de greep van het territorium. Als de Occitaanse cultuur en taal waarschijnlijk concrete antwoorden zullen bieden op hedendaagse, sociale, ecologische, culturele en economische uitdagingen en zo het grondgebied van het park duurzaam zullen ontwikkelen, moeten we ze nog steeds grijpen.
Een paar jaar geleden was het gebied nog steeds een actief centrum van de Occitaanse cultuur, vooral dankzij de initiatieven van actoren die verbonden waren met hun cultuur. Ondanks deze diepe verbondenheid zien we binnen de drijvende krachten van de Occitaanse cultuur dat de stoom opraakt. Het gebied lijdt ook onder het verlies van natuurlijke sprekers, wat gepaard gaat met een afname van de kennis. De zwakke berichtgeving over de kwesties van het Occitaans, zowel op lokaal niveau (territoriale autoriteiten) als op nationaal niveau (staats- en nationaal onderwijs) is te wijten aan het gebrek aan aantrekkelijkheid van de taal en de cultuur die deze overbrengt, die moeite hebben om hun hefbomen, mogelijke economische omstandigheden, hun sociale functie (“territorium maken”) en de betekenis die zij aan het territorium geven. De Occitaanse cultuur lijdt onder een verouderd imago (het wordt beschreven als ‘folklore’) en de toegevoegde waarde die het voor het gebied met zich meebrengt, wordt niet toegeëigend.
Het territorium ontwikkelen zonder rekening te houden met de cultuur is bovengronds doenJean-François Vignaud, IEO Limousin
De Occitaanse taal en de herinnering die deze overbrengt, zijn een bron van representaties, kennis, praktijken en ook maatstaven die het mogelijk maken, in nauwe samenhang met de andere interventiegebieden van het Park, een duurzame ontwikkeling van het gebied te bedenken, maar ook om het grote publiek bewust te maken van alternatieve manieren om over hun toekomst na te denken: in overeenstemming met hun omgeving, hun cultuur en de specifieke kenmerken van de Périgord-Limousin.
Zie het parkcharterHet Park streeft ernaar de opkomst van een duurzamere dynamiek van projecten ten gunste van Occitaans aan te moedigen, zowel op het grondgebied als binnen het project dat het uitvoert. Het ondersteunt ongeveer vijftien projectleiders per jaar, culturele actoren (verenigingen die voornamelijk het hele jaar door Occitaanse culturele programmering aanbieden) of gemeentelijke initiatieven die rekening willen houden met de Occitaanse cultuur. Het Park streeft ernaar de socialisatie van Occitaans op alle gebieden van het openbare en privéleven te bevorderen door het bewustzijn te vergroten dat Occitaans een basis is waarop het gebied zich kan verankeren om zich te ontwikkelen.
Het Park kan ook het Occitaans cultureel kapitaal gebruiken om zijn acties in de geschiedenis van het land te verankeren en te delen.
Het park stimuleert de belangstelling van kunstenaars voor de Occitaanse culturele identiteit en moedigt hedendaagse uitingen daarvan aan. Het nodigt kunstenaars/kunstenaars uit om de Occitaanse cultuur en haar perceptie van het park in vraag te stellen, met als doel de standpunten, representaties en kennis van bewoners over hun immaterieel erfgoed te delen, te kruisen en te ontwikkelen door middel van een artistieke benadering.
Deze acties zijn gericht op de bewoners, het hoofddoel (herstel van de trots op hun cultuur), gemeenschappen (het bewustzijn vergroten dat cultuur een ontwikkelingsfactor is en hen aanmoedigen ervan te profiteren), toeristen en belanghebbenden uit het toerisme (het gebied specificeren), de jong publiek (het bewustzijn van cultuur vergroten) en in mindere mate tot nu toe richting socio-professionals (cultuur gebruiken om de economie te ontwikkelen).
De actie van het Park profiteert van de steun van het Instituut voor Occitaanse Studies van Limousin (IEO Lemosin), informatiecentrum en projectpartner.
De actie van het Park wordt ondersteund door de regio Nouvelle-Aquitaine en maakt deel uit van de “Routekaart voor regionale talen en culturen van Nouvelle-Aquitaine”
Als we in ‘patois’ de zoete, intieme en samenzwerende warmte van de uitroepen van de grootmoeder herkennen, beschouwen we Occitaans ten onrechte als een taal van de culturele, geleerde en snobistische elite, vreemd aan onze gewoonten. En toch, wat is ben quò-mesma! We hebben het echter over hetzelfde, wat we hier nog steeds “patois” noemen, is niets anders dan Occitaans in zijn Limousin-dialectvariant. Laten we echter oppassen dat we geen ruzie maken over een benaming, die vandaag de dag belangrijk is, in een tijd waarin de taal steeds minder weerklank vindt in het hart van onze dorpen, dat is ben de la parlar, de la far worth the ver auvir! (Het is goed om het uit te spreken, te cultiveren en te laten horen!). JF Vignaud, IEO Limousin voor de PNRPL
In de Périgord-Limousin kan, zoals in elk gebied, het verlies van een regionale cultuur en taal diepgaande en blijvende gevolgen hebben voor een gebied. Wanneer een regionale cultuur en taal verdwijnen, wordt de structuur van de lokale samenleving aangetast, wat sociale, ecologische en economische gevolgen heeft. Elke taal en elke cultuur draagt bij aan de rijkdom van het geheel en biedt een verscheidenheid aan perspectieven, praktijken en levenswijzen. Het verlies van een regionale cultuur betekent de vermindering van deze diversiteit, wat kan leiden tot culturele homogenisering en het verlies van een unieke bron van inspiratie voor het begrijpen van huidige maatschappelijke en ecologische kwesties.
Het is in de culturele tussenruimte, of het nu gaat om hart of adoptie, dat de bewoners van het Park waardeketens kunnen herontdekken, territoriale sectoren kunnen hervormen, in de natuurlijke omgeving kunnen passen op een manier die ‘territorium maken’, en daarin kunnen investeren.
Op 3 oktober ontving het park een delegatie van het Openbaar Ministerie van de Occitaanse Taal als onderdeel van een bezoek…
De korte film “Tot en Chastenh of de eerste 1% kastanje smartphone” werd geselecteerd voor de 100e editie…
Negen professionals uit de kunsten en ambachten, samengebracht in een artistieke residentie, hebben de missie om het erfgoed te promoten…
Tekstgrootte
bij verstek
leidend
bij verstek
Typefout voor dyslexie
bij verstek