Erfgoed dat behouden, hersteld en verbeterd moet worden

Het verzoenen van het behoud van gebouwd erfgoed en biodiversiteit

De nombreuses espèces cohabitent avec l’homme au quotidien, depuis des siècles, en profitant des abris que leur offrent notre patrimoine bâti et nos ouvrages d’art. En Périgord-Limousin, les hirondelle nichent régulièrement sous nos avant-toits, les martinets noirs ou faucons crécerelles dans nos toitures, ou encore les moineaux et mésanges dans de petits joints de nos murs en pierre… Le Parc œuvre donc à sensibiliser les différents acteurs du territoire, pour promouvoir des rénovations qui soient vertueuses pour le bâti tout en prenant en compte les besoins des espèces qui y vivent. 

Une formation dédiée à ce sujet s’est tenue en octobre 2024.

Het verzoenen van erfgoedbehoud en architecturale evolutie

Met de toenemende gevoeligheid voor het milieu evolueren gebouwen naar een soberder levensstijl of moderner gebruik. Isolatie, apparaten voor hernieuwbare energie of eenvoudige aanpassing van gebouwen aan een nieuwe levensstijl; deze veranderingen moeten verzoend worden met het behoud van erfgoed.

Architectonische innovatie wordt vaak beperkt door de huidige beperkende wettelijke bepalingen in stedenbouwkundige documenten, die geen kwaliteitsarchitectuur garanderen. Interventie op oude gebouwen vereist, naast de voorschriften, specifieke knowhow om de architectonische kenmerken van het gebied te behouden en te versterken door middel van een hedendaagse expressie. Het doel is om goede praktijken te verspreiden via demonstratielocaties, waarbij wordt gezorgd voor het behoud van de lokale architectonische kenmerken, de ontwikkeling van architectuur met hoge milieuprestaties en de architectonische kwaliteit van het gebied, met name met betrekking tot operationele gebouwen.

Ten slotte draagt ​​het behoud en de bevordering van archeologisch erfgoed, en in het bijzonder van archeologische vindplaatsen, bij aan het beleid van ruimtebeheer en landschapsbehoud.